Mehter Marşı
Bir hava çalar ki, bozkır havası bir tutam
Kalbim ürperir n’etsem ve titrer kolum elim Canlanır at sırtında kılıç sallayan atam Düşmana doğru dalga dalga akan bir selim Bin dört yüzlü yıllar, bir ova geniş ve dümdüz Küffarın peşinde koşarım, mevsimlerden güz On binlerce düşmana karşı, ben ve birkaç yüz Kutlu bir dava için esen poyrazım, yelim Şahlanır da şahlanırım savaş meydanında Nice isimsiz kahramanın hemen yanında Göl olsa da meydan sulanıp şehit kanında Bu hava çaldıkça yaklaşmaz bana ecelim Bir otağ, herkes sıralanmış el pençe divan Buyur ederler girerim karşımdaki sultan Anlatır, anlarım, öyle büyükmüş ki vatan Şarka, garba ve bütün bir dünyaya bedelim |