sensizlikle sınanıyor garib ömrümSensizlikle sınanıyor ömrüm beni görünce hafif gülümsemen sert duruşunun altında Gözlerin içindeki Sevgi sandığım bakış sarılırken kalbimdeki değişen vuruş elimi tuttuğunda içimin ısınması Nefesin saçlarımda dolaştığın da Hayal ülkesine doğru gidişim baktığımda seni güçlü zannedişim Hepsi yalanmış Yanılmışım ,aynı adamı kaç kere sevmişim hep giden adamı ne zaman özlüyorum seni biliyor musun dopamin düşerken beynimde bilmediğim bir girdap oluştuğunda ve sonsuz titreme başladığında nöronlar elektrik akımına doyamadığın da o anda beni görmeni istemediğim halde gözlerimden yaş akar kalbimde sızı başlar sen gelirsin aklıma gidişlerin gelir ölmek isterim ama Ölemem yine ayağa kalkarım sonra; insanların zulmü var ya doğduğum günden beri peşimi bırakmayan iyiliğin karşılığının kötülük olduğu zamanlar da sıcak bir dokunuş bir omuz ararsın ya yorulursun yine gitmek istersin va’den dolmamıştır her defa devam edersin bin defa ölürsün bir defa toprağa giremezsin Anlayacağın canım sensizlikle sınanıyor garip ömrüm. Hacer Sarıgül |