AğlaAğla Hüznün koynunda uyandım önce korktum sonra sarılmasını sevdim öyle sımsıkı sarılmıştı ki Nefes almakta zorlanıyordum Yavaş yavaş alıştım onun koynunda Uyanmaya Yıllardır sarılmamış bir beden Özlem içindeymiş sarılmaya Ağla diyorum kendime Ağla ki yıllarca Sevda sandığın boş yere inandığın ömrünü heba ettiğin Onulmaz dertlere düştüğün Sevmemiş seni sarılmamış sana Hüzün gibi Boşa gitmiş yılların Ağla ağla ki Kalbine çöreklenmiş Karayılan gözyaşından zehir gibi akıp gitsin Ağla ağla ki umutlar yeniden yeşersın Taşa dönmüş kalbinde ruhunu yitirmiş özünde Ağla Hercai Ağla Belki yeniden doğuş’un olur gözyaşı seĺi Belki de adı konulmamış hep eksik kalmış yanının Otağında Bir gül açar Herşeye inat Ağla ağla o zaman. Hacer Sarıgül 12 Haziran 2019 saat 06 53 |
Gün eksilmesim pencrenizden.
Saygılar, sevgiler.