AĞLAMAYAN,GÜLMEYEN İNSAN DEĞİLSeni görünce,mutlu oldum güldüm. Mutluluk, benim sevgime çok değil. Senden ayrı olunca hep ağladım. Gözyaşım hasretine hiç az değil. Suçlama beni hep,neden ağladın. Ağlamayan göz, sana aşık değil. Sorma bana,yüzüme neden güldün. Sevinmezsem,inan ki bu aşk değil. Yeter ki sen ağla,yeter ki sen gül. Ağlamayan gülmeyen,insan değil. Gönüllerde var,hem diken hem de gül. Duygusuz konuşan dil,lisan değil. |
Gönül dostu; Güzel şiirleriniz sağlık güzelliklerle buluşmuş...
Beğendim...
Kutlarım...
………………………….............Saygı ve Selamlar.