Ömrümden bin ömür yok oldu bu gün…
Zemheri kışların kucağındayım
Baharı es geçti bu sene ömrüm Karanlık alaca tan yeri gibi Ömrüme zehroldu özlemin bu gün Zamanın en hoyrat tüm zülmü bana Yar diye sardığım el oldu ömrüm Koynumda sakladım hançer sözünü Bil diye söz oldu sadece bu gün Unutmaz yüreğim söz dinlemiyor Sus dedikçe her daim hep haykırıyor Ay diye bildiğim gözlerin var ya Buz oldu gönlümde bil diye dedim İsyanım kendime zülmüm kendime Kalemim zehrini damlattı bu gün Tekrarı olurmu bilemem ama Ömrümde bin ömür yok oldu bu gün… duyguseli |