VAZGEÇ GÖNÜL
Aşktan darbe yemekten sol yanım acır durur
Sevda ömre tuzaktır anla da vazgeç gönül Kalp narin bir çiçektir küstü mu solar kurur Vefasızın gönlüne, yağma da sız geç gönül Aşkı bildim bileli bana hep yanmak düştü Çektim onca çileyi yâre aldanmak düştü Akıllandım desem de hep yine kanmak düştü Artık uslan ve unut, kader de yaz geç gönül Yakıp yıkıp inciten bezdiren şu alemde Yılların hatırını silip de bir kalemde Ardında bırakarak şu yüreği elemde Çekip gideni anma, tanı ve sez geç gönül Vuslatı hayal olmuş, firaka düşmüş aşkın Güneşi tez zevâle meyledip şaşmış aşkın Umutsuzca can verip vadesi aşmıs aşkın Bitmişse mezarını sessizce kaz geç gönül Seni bunca üzen yâr bir gün çıkar gelirse Umursamaz yüreği sözde pişman olursa Mahcubiyet duymadan gözlerine gülerse Gidişini unutma şöyle bir süz geç gönül Ayşegül Bahçeci 21.10.2017 |
ZEVKLE OKUDUM..ÇOK ÇOK GÜZELDİ..YÜREĞİNİZE KALEMİNİZE SAĞLIK..KUTLUYORUM..SELAM VE SAYGIMLA