Bu günlerdePamuk ipliğine bağlanmış canım Bedenim ruhuma dar bu günlerde Paramparça kırık dökük her yanım Allah’ ım yaramı sar bu günlerde Gözümde yaşlar bir iki değil ki Dünyaya gelirken akmıştı ilki Dövecekler gülsem oynasam sanki Bu sebepten gülmem zor bu günlerde Ruhumdaki ahvâl boynumu büker Fırtınam içimden ağaçlar söker Zemheri dalımda yapraklar döker Mevsim boran tipi kar bu günlerde Darıldımı kader gülmez mi yoksa Küslüğümüz sona ermez mi yoksa Birisi kalbimi açıp ta baksa Hüznümün ateşi har bu günlerde Ucu ucunadır eklenmiş derdim Biten umutların farkına vardım Zannetmeyin gâib sırrına erdim Başıma gelecek var bu günlerde VEDAT ÜNAL/ ÇORUM Mayıs 17 |