....
Ne yaptımsa anlatamadım sana
aşk’ta mutluluk yoktur diye gönül aklına sığdıramadıkların yüreğinden taşarken kalırsın tek başına... Yağmura karıştırdığında gözyaşların ellerini sıkıp kaybedersin yolunu telaşa kapılır yüreğin çırpınır avuçlarının içinde apansız bir korku düşer sol yanına sen çırpındıkça... Ve merhaba dersin yalnızlığına hayat akıp giderken... Oysa gün çoktan geceye dönmüş sen yalanlarla boğulurken... Taş duvar olur inandığın her şey elinde kalan koca bir hiçe sığınırsın hüznün nefrete döner sen sövdükçe bir kurşun sıkmak istersin şakağına... Ne garip değil mi gönül yaşanmışlıklarını susturup isyanlarına dudak büküp susacak kadar çok sevmişken onca yaraların ardından bir yolcu olman... |
Yıldızları terk ettim
Bu kalp şimdi
Karanlığa mahkum
Oysa hep hayal ederdim aşkı bana doğru koşa koşa gelirken,,,
Güzel yazıyorsun,hüzünlü yazıyorsun be şair,,bu küçük şiir bu küçük yürekten kopuverdi,,hediyemdir efendim,,çam sakızı çoban armağanı,,,
Şiirlerinizin ve duygularınzın mutluluklara dönmesi dileğimle