GÖk YÜZÜNDEN YILDIZLARI İNDİRİYORUM...
kalemimin kavisinde yazıyorum seni
topladım hayallerimi biriktirdim günbatımı düşlerimi deniz öylesine sakin ki balıkçı motorları uzaklaşıyor rıhtımdan balık ağları yüklü teknelerinde altın terli emekçiler ekmek derdinde köşe kahvede oturmuş ihtiyar kırışmış asrılık yüzünde derin ifadeler hayat bitmiş, dünyasından vaz geçmiş dünlerin düşlerinde ağlıyor!.. soluklandım kahvemi yudumlarken engeller karşımda sıralı bir şafak vakti, seher yeli estiğinde yakamozlar cananım gibi durur karşımda buğday tarlasında sığırcıklar yorgunluklarına aldırmadan uçup giderler sevdamın mesken tuttuğu yerlere yâre selamlarımı götürürler atılıyorum eski bir bankın kollarına sokak laması ışığında şiirler yazıyorum sevdamın ela gözlerine... yosun tutmuş gecenin ılıman havasındayım ısıtıyorsun güz tutmuş tenimi sararmış yapraklarım, kurumuş dallarım yeşeriyor ölgün toprağımın bağrından fısıldadığın her kelimen göz uçlarına tutuşturduğun bakışlar ele ele tutuşupta gitmek istediğimiz uzaklar alevlendiriyor gecenin koynunda sarılıyorum iğde ağacının gövdesine içime çekiyorum kokularını sen diye gökyüzünden yıldızları indiriyorum... Zafer Direniş ... 16 Ekim 2017 Pazartesi 17:45 Akşehir |
Çok kutlarım güzel duygulu hüzünlü yürek sesinizi..
Selamlar şiir yüreğe uzaklara.