Son Senfoni
Hayal ettim seni bir sonbahar gecesi
ve sen benim ölümümü hayal ettin fırtınalarda coşan mas mavi deniz kanlı gömleğimi yıkarken bembeyaz ve tertemiz tuz ile yıkanmış ellerime kızıl dudaklarınla hafifçe dokundun... ...mavi deniz mehtap düşerken ölümden daha güzel bir yansıma idi biz el ele tutuşup yürürken ufka doğru filizlenen ayak izlerimiz sahilde solarken kulaklarıma sesli telaffuz edilmeyen sözcükler söyledin ve deniz yarıldı karanlık bir yol ve sessizce kaybolduk derinliklerinde boğulurken umutlarımız sana göre uyuyorduk derin, derin bana göre ölümün tatlı uyanışını tattık belki azrail kapıyı çalınca korkmadık ve dar ağacında uyuyup,dirilip, uyandık... Suskun// |