İşimden döndüğüm vakti bilirdin
Telaşla camlara çıkardın oğlum
Geciksem de yolda kalsam ölürdün
Geçtiğim yollara bakardın oğlum

Küçücük gözlerin minik ellerin
Diyemez derdini korkar dillerin
Mahsun ve utangaç üzgün hallerin
Başını önüne bükerdin oğlum

Atlardın boynuma beni görünce
Yüzünde mutluluk masum şirince
Korkarak koynuma gece girince
Misk-i amber gibi kokardın oğlum

En sevdiğin adam güçlü kahraman
Herkesi yenerdi korkmazdı baban
Şımartılmak için artardı çaban
Kapıyı bacayı yıkardın oğlum

Hele sabahları evden çıkınca
Yüreğim erirdi şöyle bakınca
Suçunu bilirdin kaşı yıkınca
Sevginle kalbimi yakardın oğlum

Ve şimdi büyüdün aklın yetiyor
Artık ne söylesem sana batıyor
Gözlerimde çocuk halin tütüyor
Sen olsan hayattan bıkardın oğlum

Vedat ÜNAL Eylül 2017 ÇORUM