çoklu
ceplerini ve çakmağını masaya dök
koşmuş gitmiş güneş ateşinden mutsuz penguen adımı solo karanlık sokularak ısınacak ülkesini arayan kaygan patinajlar sigarayı bıraksan sevecenliği aklı evvel yeşil yüzlerden o da biliyor bulutların katran ağlamadığını sonradan siyaha boyadığını kadının tırnaklarını buz beyazın kutsadığını suyun çok halini mavi dalgalanmalar uzaklı yalan yakından muhabbet başlayacak gibi gerçeğin dudaklarından ne ölümsüz öykülendirmelere terlediniz siz dirilsin diyerek gölgesiz ağaçlar çocuklar gülüp toprak soracak yavaşça çıkar gözlerini göğsünden bak süt emmeyi unutmadı özlemek 0031 |