Hasret cana dayandı, senelerdir beklerken
‘’Kavim Gardaş gel’’diye ağlıyor bakın bibim.
Mesajıma sitemi gözyaşıyla eklerken
Irak uzak değildir, inanın burun dibim.
Baksanıza köpekler etrafımı kuşattı
Asırlık kinlerini derininden yaşattı.
Kalk ayağa yiğidim, sağırlaşıp pısılmaz!
Kerkük elden giderken, yutkunarak susulmaz!

Haykır ki güçlü çıksın, doğruluver yerinden
İsrail artıkları, görünce seni tırssın.
Gözünde şimşek çakan, kökü şanlı derinden
Hilal kaşlı Kürşat’ın kılıcındaki hırssın.
Ne olur badireyi, üzerimizden atlat
Okkalı tokatını, suratlarına patlat.
Türkmenler sahiplidir sehpalarda asılmaz!
Kerkük elden giderken, yutkunarak susulmaz!

Rüzgarlar binitindir, şu kasırga hiddetin
Çakalların üstüne, boranlaşaraktan es!
Gösterirken etkini, kesilmesin şiddetin
Barzani soysuzunun pis nefeslerini kes!
Destur verilsin yeter, kösler vursun derinden
Civanlar dünden geçer, vatan için ser inden
Yirmi dört Türk boyunun bilin sesi kısılmaz
Kerkük elden giderken, yutkunarak susulmaz!

Bir ben bilirim seni, sen de beni bildikçe
Mehmet’imin öfkesi yağıları heylesin.
Milinden çıkan dünya, varlığımı sildikçe
Türk’ü kızdıran şaşı, Hak’tan ölüm dilesin.
Tarihin tekrarıdır, yaşadığım biline
Zincirler vuramazlar dik durursan iline.
Büyüktür Türk Milletim, başkasına yosulmaz
Kerkük elden giderken, yutkunarak susulmaz!

İsmail Süklüm
10 Ekim 2017