Hile ve ihanet güçsüz insanların işidir. LA ROCHEFAUCAULD
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
MAVİ ÇOCUKLAR
ebadem
0,0 / 0 kişi ·0 beğenme · 7 yorum · 1646 okunma
 MAVİ ÇOCUKLARBir zamanlar… Kumdan şehirlerimin, en dik yamaçlarında, Mavi tenli çocuklar oynardı. Ben susardım. Onlar ağlardı. Bir küçük nefes darbesiyle yıkılırken kalelerim. Yenik düşmüş bir çift göz kalırdı geriye. Oysa; Dağılmış buğday tanelerini kaçırırken evine, Kaçağa çıkmıştı adı tüm karıncaların. Damıtılmış utancın en paksı yörüngesindeydi umut. Korku aksi bir sedaydı gözlerinde katilin. Ve faili meçhuldü emziğinden şekeri çalınan bebeler. Yağmurları geciktirme ne olur. Dağıt sırtındaki heybenden gökyüzüne. Ve ne olur mavi çocuklar büyüt göğsünde. Bir zamanlar… Bana özlemleri getirirdi, yitikleştikçe çoğalan hüzüngöz, Tenceresinde terini kaynatırdı anneler. Yaralı bir gelincik konuşurdu, dilinde en kekeme cümleleri. Oysa; Her adımında, esrarına sayılmış karışlar vardı. Parmaklarım arasında yarısında boy vermiş cigara. Nemlenirdi avucumun ayasında kurguladığım harfler. Yorulurdu damarımda raks eden alyuvarlarım. Camdan bilyelerime dokunmayın. Onu yüreğimin mavi çocuklarına bıraktım. Bir zamanlar… Kavruk bir ağıttım, tümcemde sürgün sözcükleri lügatımın. Bahtımın yörüngesinde tasaya dair yutkunuşlar. Epey yol almışım biliyor musun? Koğuşunda rahm-ı maderin. Daralmışım… Bir baş kaldırmışım ki sıyrılmışım avutulmamış tüm sancılardan. Oysa; Kan gölleri ince gelincik tarlasıdır. Kırar yapraklarını asi rüzgarın sanrısı. Sahte bir maske kalır suratında Ankara’nın, Yapaylaşırken dudağımda saydamsı notaları ıslığımın. Ben yokken, yüreğimin mavi çocuklarına dokunmayın. Bir zamanlar, Gecenin alaca koynunda, gözlerini sağardım yıldızların. Yüreğimin başkentinde açardı suskun laleler. Oysa; Sen bilmezsin. Mahcup bir ak sakallı ihtiyarın zulasındadır, Bu şehrin en sert tütünü. Ve al yanaklı gelin gibi beslerdim hep ölümü. Şimdi; Yol kıyılarında kederini gördüm tüm masum notaların, Ve ölüme kafa tuttu yüreğimdeki mavi çocukların. Bir zamanlar, Eteğinde gökkuşaklarının renkler toplardım. Başımda çıldırırken siyahların (An)karası. Tükürürken yüzüne boş zamanların, Sırtımda yürütürdüm tüm bulutları. Şimdi; Ak benizli şerbet düşer dilimin tan yerine. Demine dam çökmüştür tüm çayların. Ve yalana meyillidir bir yanı “aşığım” diyen canların. Oysa ben; Eğilen başımda, soğuklarını kaynatırım güneşlerin Cem olur hararetimde tuzlu terim. Alın dağlayın her yerini coğrafyamın Ne olur, yüreğimin mavi çocuklarına dokunmayın. Engin Badem -acemişair- |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
MAVİ ÇOCUKLAR şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Cevap Yaz
Zekeriya EFİLOĞLU
10 Mayıs 2008 Cumartesi 18:07:14
Bir küçük nefes darbesiyle yıkılırken kalelerim.
Yenik düşmüş bir çift göz kalırdı geriye.
harika bir şiir okudum sayfanızdan....
kocaman alkışlarım sizin için....
Yenik düşmüş bir çift göz kalırdı geriye.
harika bir şiir okudum sayfanızdan....
kocaman alkışlarım sizin için....
FIRTINADAN ARTA KALAN
9 Mayıs 2008 Cuma 13:00:19
Bir zamanlar,
Gecenin alaca koynunda, gözlerini sağardım yıldızların.
Yüreğimin başkentinde açardı suskun laleler.
Oysa;
Sen bilmezsin.
Mahcup bir ak sakallı ihtiyarın zulasındadır,
Bu şehrin en sert tütünü.
Ve al yanaklı gelin gibi beslerdim hep ölümü.
Şimdi;
Yol kıyılarında kederini gördüm tüm masum notaların,
Ve ölüme kafa tuttu yüreğimdeki mavi çocukların.
masmavi bir şiir
yüreğine sağlık şair
Gecenin alaca koynunda, gözlerini sağardım yıldızların.
Yüreğimin başkentinde açardı suskun laleler.
Oysa;
Sen bilmezsin.
Mahcup bir ak sakallı ihtiyarın zulasındadır,
Bu şehrin en sert tütünü.
Ve al yanaklı gelin gibi beslerdim hep ölümü.
Şimdi;
Yol kıyılarında kederini gördüm tüm masum notaların,
Ve ölüme kafa tuttu yüreğimdeki mavi çocukların.
masmavi bir şiir
yüreğine sağlık şair
Yüreğimizde büyümeyen çocuklar, ya onlarda bu kirli dünyanın kirli sularına akıp gitseler, o zaman yazılacak ne mavi sevdalarımız ne beklenen gelecek umutlarımız olurdu değil mi? Maviler her daim, aksın içimizde ve büyümesin, ışık bakışlı çocuklar, sol yanımızda. Harika yine dost, okurken uzaklaşıyorum epey, kendime gelmem zaman alıyor. Sevgimle...
Gürsel Cengiz
9 Mayıs 2008 Cuma 11:39:47
Ben beyaz kordelasını taktım şiirinizin, yüreğimde.............sevgilerimle emeğinize sağlık...
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 9.5.2008 11:32:37
Puan
: 0.0 / 0 kişi
Okunma Sayısı
: 1646
Yorum
: 7 yorum
Beğeni
: 0 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.
yoksa çekilmez bu dünya...