Mücella Pakdemir – Sami Biberoğulları Atışması - Dediler
Kimdir, diye sordum, şu Biberoğlu.
“Kafa çatlak ama hastır.” dediler. Namını duyunca, sandım Köroğlu. “Korkma, çek kündeyi, bastır.” dediler…M. P. ----Ben de soruşturdum şu Pakdemir’i. ----“Öter durur ama fostur.” dediler. ----Bilmem ki kimlerden almış emiri… ----“Gel de kuyruğunu kıstır.” dediler…S.B. “Denizli horozu; gaga beş arşın; Hemi de üç karış boyuna karşın! Sola gülle atar, sağına kurşun; Kuru gürültüdür; sustur.” dediler…M. P. ----Hatrı da mı yoktur sarık, kavuğun? ----Dişim yormam; doldurmaz ki kovuğun! ----“Sen şu Legorn cinsi anaç tavuğun ----Boynunu kır ya da kestir.” dediler…S.B. Dedim: “Kaşlar çatık; surat Firedi. Herhâlde, üç öğün sırf ciğer yedi.” İtiraz ettiler, “Gördüğün kedi, Noel ağacında süstür.” dediler…M. P. ----Firedi demez mi çakmaktaş Vilma! ----Sen gel de çatlama, gel sinir olma! ----Şeytan diyor şundan, yap tavuk dolma. ----“Şiş yap hocam! Çok nefistir.” dediler…S.B. Ustaymış hicivde, rivayet bu ya, Hocaymış, üflermiş havaya, suya. “Madrabazın üstü yaldızlı boya, Astarı kapkara istir.” dediler…M. P. ----Habis düşünceler almış koynuna. ----Oksijen mi gitmez yoksa beynine? ----“İdam fermanını artık boynuna ----Çiviyle çak ya da astır.” dediler…S.B. “Kâğıttan uçakla gidip partiye, Kırık kalemiyle başlar sortiye. Kıç üstü çakılır alırken ti’ye; O yüzden, her günü yastır.” dediler…M. P. ----Bilmez asla ne hiciv ne taşlama. ----Gel de sabret! Katliama başlama. ----En iyisi yapayım bir haşlama. ----“Boş ver Hocam! Safi kastır.” dediler…S.B. “Geçende top bulmuş tek kale maçta. Rakibi hücumda; kendisi taçta. Şikede, hilede pek bir revaçta; Kitabında yok ki destur!” dediler…M. P. ----Beslenirmiş arpa, fındık, fıstıkla. ----Kaşı, gözü düzeltirmiş rastıkla. ----Ben zannedip, konuşurmuş yastıkla. ----“Delilikte yaptı mastır.” dediler…S.B. “Mekân at pazarı; adres panayır. Yolu çıkmaz sokak, üstelik bayır. Düzünden kimseler görmedi hayır; Velâkin, tersi çok pistir.” dediler…M. P. ----Deyin dostlar, neyleyim bu saf ile. ----Anlattım kendimi ama nafile. ----Dövem dedim bari onu laf ile. ----“Anlamaz ki, o bir Rus’tur.” dediler…S.B. Kışkırttılar beni; düştüm telaşa. İdam cüppesini ördüm haroşa. “Bir tek sen çıkarsın onunla başa; Ebedî, yazmaya küstür.” dediler…M. P. ----Gıdak sesi ile doldu sokaklar. ----Pakdemir’i, belli, teneşir paklar. ----“U dönüşü yapar, az sonra gaklar. ----Onunkisi boş hevestir.” dediler…S.B. Meğer danıştığım o zevat var ya, Hepsi zerzevatmış, ifrite parya. Dalarak bir hışım, soktum hizaya. “Kolaysa Sami’ye estir.” dediler…M. P. ----Gaza gelip üstada çattı; hâşâ! ----Anlamıştı, baltayı vurdu taşa. ----Posta koymalar filan, hepsi boşa! ----“Sami hicivde reistir.” dediler…S.B. Mücella Pakdemir – Sami Biberoğulları 09.10.2017 Her zaman derim bir kez daha diyeyim: Atışma sert olur. Olmalıdır da eğer atışma yapılıyorsa. Ama bunca kafa göz kırmaya rağmen dostluklar her zaman bâkidir. |