HİÇ MUTLU OLAMAZSIN

Gümüş kemer içinde, yanıyordu yarası,
Bırakıp da gitmiştin, iki şafak arası,
Çekilmişti tetikler, kalbin zindan karası,
__Olmasaydı keşke hiç, sen böyle duramazsın,
__Bozulan hücre kanser, hiç mutlu olamazsın!

İnanılmaz bir hırsla, başka dünya ararken,
Aşk akidi bozuldu, son verilen kararken,
Çıldırmış deli gönül, yaşaması zararken,
__Tüm mailler silinmiş, ileti kuramazsın,
__Kalp duvarı kilitli, hiç mutlu olamazsın!

Hangi harfi basmışsam, mor madalya takarım,
Konuşarak devamlı, okyanusu yakarım,
Bu güvensiz hayata, çok anlamsız bakarım,
__Yürek burdan taşınır, yaramı saramazsın,
__Aşk vergisi yüksektir, hiç mutlu olamazsın!

Hicran yüklü bu kalbi, kör iplerle sarınca,
Şah damarı atarken, tüm hayali yıkınca,
Hiç farkına varmazsın, can bedenden çıkınca,
__Su kalmamış bardakta, çeşmesiz olamazsın,
__İsyan etmiş noktalar, hiç mutlu olamazsın!

Kanımdaki adrenal, aşk yükünü kaldırır,
Sıcak suyun musluğu, derin göle daldırır,
Kamçılanan bu ruhum, elden kalem aldırır,
__Bunca zaman geçmiştir, sen neden aramazsın,
__Bu ne şiddet vefasız, hiç mutlu olamazsın!
SEN MUTLU OLAMAZSIN!

H.Hakan KURTARAN
08.10.2017-Denizli