Kemal Sunal Anısına(K)omedinin yıllarca güldüren yüzüydün sen (E)ğlence şamata kahkaha bir o kadar da Düşündüre bileniydin sen Davarodan hababama çöpçüler kralından Salakoya inatçıdan orta direğe dönemin Gerçeklerini birer birer yansıtanıydın sen (M)ükâfatsız olan tek şeyin yüreğindeki saf sevgin Bu özelliğini taşımayı iyi bileniydin sen (A)rtık gülmek yasak mı o diyar da sana Bus duman oluyor mu geçtiğin sokak ki O sokak’ta geçenleri gülme krizine sokan Kişi idin sen (L)okomotif yollar değil seni bizden alan Havayolundadır kaybolan yaşam Oysa bu tür şakaları iyi bilirsin sen (S)on olmayan sevda köprüsü Gülücüklerindir oda nesillere armağan Yeri geldiğinde ağlatmayı iyi bileniydin sen (U)zun ince bedenin bizlerle yaşıyor (N)eler olup bitiyor dönüp arkaya bakmalı Şaban ağabeyimiz olsaydı espriyi patlatıp Şu sözler dile gelirdi sevenlerim üzülmeyin Ağlamayın ağlatmayın ben sizlere gülmeyi Miras kıldım (A)li sunalın şimdi öksüzdür sana hasret Duyun hele bir kelimede bitiyor Sözün faslı bir yol var Babamın yoludur tek aşkım odur Onsuz zamanı dilimlere ayırdım Biliniz ki hatırlanınca olacam bahtiyar İşte bu sığınakta göçüp gidensin sen (L)odossuz zamanlar senin olsun Dilerim ruhum ebediyet’ten huzurla dolsun Dualarımız isminin anıldığı her yer de Elleri havaya kalkan halkın kahramanı Olmayıda iyi bilirsin sen İbrahim KANDAMAR 22.03.2009 |