4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
806
Okunma
affına sığınmaz ruhlar
örselenmiş sıfatsızlığın pençesinde
gümüşi azatların ızdırabına yanar
tek kollu kapı düşer akla
gerilir sesler
çatlar birden
yürek orta yerinden
ışık,
gerisinde kalmıştır kapının
söylenecekler bedene mahpus kalır
beden zindanı çürütür sinesinde
su çürür saçaklarda
iki katil demir bekçidir tek duvarda
yedi koluyla sarar aklın isyanını
susturamaz söyleneni
altından da değil kafes
ne varki
uzaktır yine de hasret
Deniz Yılmaz
Cevap Yaz