gri...
kırık uçlu çiy damlaları sekiyor tenimden
uçları bedenimde hapis dalgın bir sandal taşıyor kara yüzümü boz suda aksim habis kara çözülüyor ayak altlarımdan ve sıyrılıyor ruhum tenimden göğe battıkça yere çırpındıkça kendime batıyorum aksi sedam bir ben işitiyorum üşüyorum... Deniz Yılmaz |
güzel bezenmiş bir şiir