Dönüş
Dönüş
Kıyılarında geziniyorum güzelliklerin Gemilerin yüklerini boşalttığı kıyıya Karşı kıyıya Doğduğum gibi Bom boş çırılçıplak geldim Bütün yüklerimi bıraktım geldim Herkesin dolu dolu, koşa koşa geldiği yere Yontmaya çakım doymaya çıkınım yok Güllerin gölgesinde yattım Arılar her bahçeyi tek tek gezerken Kelebeklerle düştüm her akşam geceye Bir ışığın etrafında pervane Şafakladım Geçen filmin her karesinde hüzün Şu an gözlerimin önünde tek senin yüzün Bundan ötesi değil senden ötesi zor bana Gücümün yettiğine yettim bir çay misafirliği Başkada yetemedim Bütün yolların yolculukların sonunda Birebir kalırsın ki en çok koyanda bu olsa gerek Bu son yolculuğun Ahmet Coşkun |