Ayağında Kundura...
uydurulmuşluğa bir namzetiz
aslında, at çöpe umutlarını senden bir şey bırakmıyorlar ki kangren,şu zamanlar da, ne gerisi ne berisi dört nala gitmeyen bir mahşer arama kendini bulman zaten mucize gibi, susturulmuş silaha benziyoruz lal olmuş yellerde, kırpmışlar kaş göz arası ne varsa, hep dedik hiç olduk kuyularda arama güneş, ay aylığını da bilmedikten sonra, tahterevalliye nefes ver uzatsın ellerini ucu bucağı ter kokan bir vadi belki, dahası yok ama nafile gül bahçeleri bir kıskaç gönül bir özlem git gidebildiğil kadar ayağında kundura... (Berlin,05.10.2017) Talat Özgen |