Adına şiirler yazdım
Geceler karanlığıma bir ok gibi saplanıverdi
Ne dalgalar çarptı yüreğimin kıyılarına
Öylesine aktı gözyaşlarım dur diyemedim
Gözyaşlarım döndü aşk pınarlarına
Yüreğimin sonuna kadar açıpta
Seni seviyorum diyemedim
Yolunu yurdunu şaşırmış
Ben bir aşk-ı faniyim

Adına ağıtlar yaktım
Gördüm ki sensiz
Yüreğimin perişan halini
Zavallı yüreğimle seni delicesine sevdiğimi
Sevmeyi öğrettim yüreğime
Ağlamayı öğrettim
Nedense bilmiyorum
Sensizliği öğretemedim
Yolunu yurdunu şaşırmış
Ben bir aşk-ı faniyim

Adına dünyalar çizdim
Güzelliğine gözler hayranlıklarla baksın diye
O güzellikleri nazar boncuklarıyla süsledim
Değerliydin benim için hayatım kadar
Önemliydin alıp verdiğim nefes kadar
Ben seni gönül sarayıma gelinim olarak seçtim
Yolunu yurdunu şaşırmış
Ben bir aşk-ı faniyim

Binlerce kez sevmek vardı seni
Tek tek nedenleriyle bir
Gözler sana ağlamalı
Yürek seni sevip
Sadece sana bağlanmalıydı
Ve yüreğine düştü mü sevgi
Ne yaşanırsa yaşansın
Asla oradan çıkmamalıydı
Eyyy...! gönül gözüm Aşk-ı feryadım
Duy sesimi ne olur gönül yarım
Uzak diyarların nazlı kızı sen
Sev beni ne olur
Yolunu yurdunu şaşırmış
Bir aşk-ı faniyim ben...