Su Damlası...
Su damlasıyım pencerene vuruyorum,
Perdeyi açıp da "Sen Kimsin?" demiyorsun Kapıyı açıp beklediğini duyuyorum Sana haykırıyorum bilmiyorsun Mutfak penceresinden içeriye dalıyorum Kafanı kaldırıp da bana bakmıyorsun Kalbini söküp yanıma alıyorum Öleceksin;ama hiç takmıyorsun Kendimi bırakıp eline düşüyorum Elin buz gibi sobayı yakmıyorsun "Donmak üzereyim, üşüyorum" Desem de dönüp bakmıyorsun Elinin üzerinde kayıyorum Birden titriyorsun , benim , biliyorsun "Ne olur bir kez bak ölüyorum " Desem de beni duymuyor ELİNİ SİLİYORSUN.... |
Şiirin sonu da oldukça çarpıcı.
Tebrik ederim.