HÜZÜN TÜLLERİ...Usuldan bir mızrap sesi söyler aşkı ağlar gelir, Dolanır bahçede güzel, karaları bağlar gelir. Hüzzamdan dökülen nağme yavaş yavaş çağlar gelir, Akşamlar kalplere hüzün tüllerini sarar gelir. Seher yeli mor dağları kuytularda öper iken, Ayrılık, bağrına saçmış, gür tırnaklı bin bir diken. Sürmeli göz, lâle dudak, çiğ düşmüş ıslanmış erken, Geceler, yârin adını hece hece anar gelir. Didik didik eder kalbi acılar gözle görülmez, Çözülür keder yumağı, onu kim sarar, örülmez. Gurbet ele düşse âşık, unutulur, hiç sorulmaz, Kendi gitse gönülcüğü yine yâre döner gelir. Hâlenur Kor |