Fazla Dozda Acı
Unuttum gülmeyi
Acılarım mutluluğumun üstünü örttü Bir yorgan gibi... Üşüyorum çaresizliğimin soğuk fırtınalarında Yalnızlık bile beni terk etti Artık yüreğimde acıyacak yer kalmadı Kalbim acılar ülkesi gibi... Batıyor yüreğime yalnızlığın dikenleri Sanki zaman akmayı unuttu Acılar gözyaşlarımı kuruttu Yüreğimde pranga var gibi... Ve yeşil gözlerimin dışında bütün renkler siyaha büründü Anlamsızdı nefes alış verişim Her şey soğuk ve donuktu Kışın yüreğimde yaşanması gibi... Yüreğimde fazla dozda acı vardı |