Gönlümün Şiirini Yazdım.

GÖNLÜMÜN ŞİİRİNİ YAZDIM
*
Eylülün son günü
Günlarden cumartesi
Saatım sıfır üç gönlümde bir fırtına
Ha koptu ha kopacak arası
Küçüğe koydum almadı büyük dolmadı
Gönlümün şiirini yazdım.

Hala aynı havada gönlüm
Kalk gidelim havasında
Ne lâfdan anlıyor ne sözden
Bir fağnusun içinde beni kıvrandırıyor
Sanki uçsuz bucakcız çöldeyim
Gönlümün şiirini yazdım.

Bir türlü beğendiremedim beni
Elli çeşit suç buldu
Yok aklım azmış da
Yok burnumun doğrusuns gidermişim de
Yok oğlu yoklar üzerine yine
Gönlümün şiirini yazdım.

Anlattım deli olduğunu hayır
Söyledim neler neler çetiğimi duymaz
İstikbalimde kara bulutlardan görünmez
Götürür bilinmez bir yolda sonsuza doğru
Acılarım kucağımda yığılı
Gönlümün şiirini yazdım.

Ne eylülü anladı ne eylülün son gününü
Ne benim çekilmez halimi
Ne gece yarısı yalnızlığımı
Tutturdu bir ben bilirim havası
Yaktı beni yine acımasız gönül mü neyse
Gönlümün şiirini yazdım.

Bak dedim ben ÇONGERİ’yim halden anlarım
Ama sen haksızsın haksız
Bu böyle olmazki
Hiç olmazsa dört sana bir bana
Sen hep beni bitirdin büyle zalimcacesine hain
Gönlümün şiirini yazdım.

A-Şık+Çongeri=Ömer Çetinkaya
30. Eylül . 2017 Cumartesi . . .