4
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
912
Okunma
Hayat sanki bir tırmanış,
Yüceden bir dağa doğru
Ne kadar yükseleceğiz,
Bilmiyoruz daha henüz .
Sanki dağın etekleri,
Benziyor gençlik yılları.
Güç,sağlık,düşte umutlar,
Henüz çok yeni tazeler.
Tırmanmaya başlayınca,
Dertler,sıkıntılar artar.
Hastalıklar,güçlüklerle,
Çok yıpranırız çıkışta.
Çıktıkça zirveye doğru,
Yorgunluğumuz da artar.
Nefesimiz de daralır,
Yaşamakta zorlanırız.
Ulaşınca da zirveye,
Yalnızlaşırız sessizce.
Görüş ufkumuz genişler,
Bütün hayatı görürüz.
Bütün yaşanmışlıklar,
Bulutların arasında.
Kaybolur gökyüzünde
Hayat ne idi aslında.
5.0
100% (6)
Cevap Yaz
