Eylül İsyanları
gel de isyan etme
bu hayal perdesinde güneşi arıyorum kollarımda zincir peşimde rüzgar san ki yağmalamış hayat beni bir başka bakıyor bugünler de eylül gözlerine gölgeler düşmüş san ki yorgunluk bir yana kırgınlık bir yana yine döktü eylül bütün yapraklarını göz yere bakar yer göğe sessizce düşer damlalar her an canlanır gözümde geçmiştekiler hüzün mevsimidir san ki son bahar direniyor her gece duygularım hep bir ağızdan sesleniyoruz karanlığa eylül susuyor yıldızlar susuyor ay susuyor hüzne boyanıyor sensiz eylül geceleri dert keder sardı beni sen gideli deniz mavisine büründüğünde kaybolup gidiyor bütün hayallerim göremedim bugün düşümde yine seni... Hüseyin YANMAZ 28/09/2017 |
Selamlar, sevgiler.