Garibin
Uzaktan uzağa bir yar sevilse
Nic’olur bilinmez hali garibin Erciyes Dağının karı erise Temmuzda kış boran başı garibin. Gönlümü yakıyor sevdanın od’u Gör hele hasretin ne hale koydu Uykusuz geceler,kanlı yaş doldu Hicranla hasretten gözü garibin. Başımda dönüyor bir deli sevda Dimağım kurudu aklım o yarda Yakından dokunup yaramı sarda Bir kerecik gülsün yüzü garibin Şahan gibi vurdun eğri bir yanı Tuz bastın yaraya acıyor canı Ayaklar buz kesmiş çekilir kanı Aşkınla perişan hali garibin. İstedim versene sendedir derman zaten yaralıyım yarama vurman Gel desen bir kere hiç burda durmam Koşarak yollara düşer Hüseyin. Hüseyin Çiftçi Mayıs 2008 |
Şiiriniz baştan sona o kadar güzeldi ki bir bölümünü alıp buraya yapıştırmak olmazdı. bende aldım yüreğimde kabul ettim. gariban gerçekten her yere garip. gelen vurur giden vurur.Güensiz, ürkek, korkak , zaten bir tuaf durur.
Siz de bu şiirinizde çok güzel gözlemlemelerle, yerinde tespitlerle hakkını vermişsiniz şiirin.
Kaleminize , duyarlı yüreğinize sağlık.