Şimdi öyle çaresiz Öyle mahzun umki Sessizliğin içinde Duyuyorum sesini Akşam oluyor Güneş yine batıyor Gün gece oluyor Gece gün Ve ben hala Bekliyorum Seni 10/09/2017 Esma Dinçer (Sertuğ)
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
BEKLİYORUM şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
BEKLİYORUM şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Şimdi öyle çaresiz Öyle mahzun umki Sessizliğin içinde Duyuyorum sesini Akşam oluyor Güneş yine batıyor Gün gece oluyor Gece gün Ve ben hala Bekliyorum Seni 10/09/2017 Esma Dinçer (Sertuğ)
çok güzel tebrikler, saygılar sevğiler
mümkün olsa 5000 puan verirdim ancak 5 puan verdim efem:)
musti2745 tarafından 9/27/2017 9:27:35 PM zamanında düzenlenmiştir.
Ben: al gülüm ver gülüm... sevmiyorum. Ama böyle güzel yazan şairleri ve şiirlerini de yaptıkları yorumlardan sonra şiirlerini okuyor ve o zaman fark ediyorum. Sezar'ın hakkını da Sezar'a vermek gerekiyor
Şiirinizin ismi BEKLİYORUM olunca, çağrışımlarım tükenmez, aynı isimle yazmış olduğum bir şiirim aklıma geldi sevgili şairem. Hikayesiyle birlikte sayfanızda paylaşıyorum. Sağlıcakla kalınız ama şiirsiz de kalmayınız...
Şiirin Hikayesi
Yıllar yıllar önceydi. O vakitler bekârdım, bir kız vardı yukarı mahalleden. Hangi sokakta oturduğunu, evlerinin nerede olduğunu merak ederdim ama utanırdım da, sanki gizli bir suç işliyormuşum, görenler olur da, yanlış anlaşılırım diye peşine takılamazdım.O kızı her gün aynı saatlerde bizim durakta görürdüm.Aynı otobüse binerdik. Hatta onu beklerken, otobüs gelir geçer, ben o gelecek diye durakta beklemeye devam ederdim. Aynı otobüsteyken ona kaçamak gözlerle bakarken terlerdim, yüzümün yandığını hissederdim.Kalbim yerinden çıkacakmış gibi şiddetle atardı.O, sabah mahmurluğuyla esnerken ben ona bakardım. Kendi kendime '' Yine uyuyamamış '' derdim.Onun saçları uzundu, ben saçlarındaki tokaya bakardım. '' Bir toka kadar olamadım, saçlarına ne de güzel yakışıyor.'' derdim. Kendi iç sesimle derdim, o duymazdı. O ne vakit geç kalsa otobüse, beni tek başıma durakta otobüs beklerken görürdü. Ben, o şimdi bu durağa gelecek diye erken çıkardım evden. O bilmezdi. Ona bu gidiş gelişlerde tebessüm ederdim. Önce göz göze gelirdik, sonra ben ona tebessüm ederdim. O da tebessüm ettiğinde o vakit dünyanın en mesut insanı bendim. Onunla hiç konuşmazdım. Sadece bakışırdık. Onunla aylarca otobüs yolculuğu yaptım. O bana bakarken ben utanır,gözlerimi ondan kaçırırdım. Hissedecek de ayıp olacak ilgimi bilecek diye. Ben utanırdım hep. Elim terlerdi, yüzüme ateş basardı. O bana ne vakit baksa, kalbime ılık ılık bir şeyler akardı. Sonra bir gün oldu ki; otobüse binmedi. Otobüsler geldi, geçti, o yoktu durakta. ''Hasta mı oldu acaba? Neden gelmez bu kız?'' dedim. Bir daha da o durağa hiç gelmedi. Ne yapıp edip, öğrendim neden gelmediğini. O, yukarı mahalleden taşınmıştı ailesiyle. Ben, bir daha o duraktan otobüse binmedim. İşte bu duygularla aşağıdaki şiirimi yazdım, tabi yıllar sonra yazdım bu şiiri. O, hiç bir zaman aynı durağa gelmeyecek. Bunu bilmek ne acı. Sonra ben Ankara'dan, Yenimahalle ilçesinden ayrıldım. Sonra Ankara'yı da terk ettim. O sıcacık ve çok içten tebessüm ederdi. Ama bir kez olsun konuşamadık. Bir kez olsun, selam dahi veremedik birbirimize. Bir kez olsun yan yana yürüyemedik. Bir kez olsun aynı otobüste yan yana oturamadık. Ama çok kereler tebessüm ettik birbirimize. Bu mutluluk yıllar geçse dahi hep devam etti bende. Hüzünlendim tabi, ama bendeki o izi, o mutlulukla tebessüm eden bakışı hala gözlerimin önündedir.
BEKLİYORUM
Bekliyorum. Bir otobüs durağında, Bekler gibi.
Karnı acıkan bir bebeğin, Vakitsiz ve hesapsız saatlerde, Sabırsızca anasını beklediği gibi.
Beklemeyi bekliyorum… Derdimi yine de seviyorum. Gelmeyeceksin, Biliyorum…
Vecdi Murat SOYDAN (Yaşanmamış Aşkların Şairi) 27/03/2009-Isparta
''Yolu sevgiden geçen herkes bir gün mutlaka bir yerlerde karşılaşır.'' Değerli sanatçı Kayahan'ı da anmış olduk böylece. Sanatçılar eserleriyle yaşarlar ve bu anlamda ölümsüzdürler. Mesela sizin yazmış olduğunuz şiirleriniz de sonsuza değin yaşayacaktır. Ne mutlu.
Ben hep şunu da savunurum; ruhlar ölümsüzdür ve daima hissederler. Sevgi denilen o büyülü güç bu hissi kalbe de ruha da daima verir.
Çok etkili çok duygulu bir hikaye.Kimbilir belki bir gün bir yerlerde karşılaşırsınız demek geliyor içimden.Yolu sevgiden geçen herkes birgün mutlaka bir yerlerde karşılaşır diyordu ya rahmetli Kayahan.Çok teşekkür ediyorum değerli vaktinizi esirgemeyerek yapmış olduğunuz yorumunuza.Ayrıca kutluyor sevgilerimi saygılarımı iletiyorum Değerli şair im...