Eylülde Gelecektin!
hatırladın mı azize’m
hani,sen eylülde gelecektin baharın son tonlarında bir karşılama yapacaktım riyakarlıktan uzak, hüznüm gibi yalnız ve yalın bir tören sessiz bir senfoni eşliğinde takdim edecektim kalbimin anahtarını duyuyor musun ? sana özlem çığlıklarımı en çok da"bende ki sen"i özlüyorum eylül de bitti bir sonbahar daha yaşlandım... özleminin yorgunluğu hala üstümde sana hazırladığım senfoni yalnızlığıma çalıyor notası eksik bir melodi gibi duyuyorum olsun, sen gelmedin ya,kafam zaten karışık artık tüm şarkılar cenaze marşı tadı veriyor kötürüm bir duygu var şimdi içimde bir öykü,bir masal sanki tüm hücrelerimle beklerken sen aklıma geliyorsun bir varmış ve aslında hiç yokmuş bir kral ve üç oğlu ben hiçbiri değilim tüm ömrümü hazanda tükettim yalnızlığın tüm renklerinde bir gökkuşağı çizdim ve bir türlü altından geçemedim bir eylül daha kaldıracak takatim kalmadı madem yalnızlık ta bir ölümdür o halde gel ey gerçek ölüm bari sen gel bu son eylülü olsun çileli ömrümün... 01 Ekim 2016 |