HAYAL-KURGU

En sonunda gündemin uyduk da keşkesine,
Düş-olduk Urumçi’yle Kerkük bileşkesine;
Tonyukuk ve Kültiğin şerh koyarlar mı dersin,
Kaşgarlı’nın Bilge’yle Bağdat söyleşkesine ?!


ANT

Yıllaryılı dayandık onca kışa, borana;
Sabır çekip dil döktük, derde derman sorana;
İmdi göründü bize görklü kömen yolları;
"Gök girsin, kızıl çıksın", ulaşmazsak Turan’a !..


KALEM-BESTEYE KEMAN

Yeter ki, göğsümüzde can-siper iman olsun;
Ondan sonrası tufan, andımız eman olsun !..
Bu savaşta sır gedik kalem cengi cephesi;
Hakkı yazıp çizene, Bilge-can keman olsun !..

* Eman: İzin, ruhsat, ferman.


KAYIKÇI KUL MUSTAFA

Pupa yelken pür destan Murat Reis levendi;
Hançeri saza mızrap, Kul ozanca sevendi;
İp atıp Genç Osman’la çıkmış Bağdat suruna;
Bu dörtlüğe bağ olsun Kayıkçı’nın kemendi.


HANIN BAR-ZAN KONUĞU

Eşkin tay emsal terli, sırtına çul verelim;
Yönü şaşmış, yanına, kılavuz kul verelim;
O da ne ?..! Bu çakalın bağcıyı kovmak derdi,
Yalağa basalım da, pirüpak yol verelim...


İÇ-ERLEK

Geleni çift sayarken gideni hiç görüyor;
Yedi göbek soydanı yansızsa piç görüyor;
Düzmece yalanlarla gerçeği ters-yüz edip
Yan-dışın hamlığını berkemal iç görüyor...


HİÇTEN SUAL

Burnuna balon tutmuş, asılırsak süner mi ?..
Kafadan uçuk horoz, ayak çeksek tüner mi ?..
"Boş" anayı sümsükler, baba camını taşlar;
Her eylemi tek sual: Çocuk yapmak hüner mi ?..!


ELDE SIFIRLIK İŞLER

Eprik sebzelerdense çırpıcının püresi,
Onunla telef olur kırpıcının teresi;
İki cılk yumurtayı tokuşturup kırmak ne ?..
Birebir elde sıfır çarpıcının keresi...

* Eprik : Eskimiş,bayatlayıp ekşimiş.


RİMELCİ

Patrondan tıraşlı da kaleminin miyarı,
Çengelköy bademine rakip saydık hıyarı;
Hemşeri ayağıyla gözden rimel çekerken,
Niçin tepki vermiyor, sürmeliler diyarı.


YAŞ-YAZAR

Muharrir köşesinde baç kesip kubur satar;
Her tekzibi teville çelip çamura yatar;
Müstesna halleri var: Dolduruşa gelende,
Eğnine buz sardırıp güneşe yumruk atar...


TAN-TANA

Yar sitemine sitem: Hisli ar’da nem kaldı ?!
Ütüldüm zemherine, misli karda nem kaldı !?
Yarlığın od’a verip isli zirveden düştüm,
Gözyaşım oldu bu-har: Sisli yarda nem kaldı ?!

* Tan-tana: 1. Alayiş, şaşaa. 2. Kuru gürültü. 3. Kınamalık kınama.
* Tan: 1. Kınayıp azarlama. 2. Gün doğumu vakti.
* Ütülmek: 1. Kumar ya da bahiste kaybederek rakibin lehine zarara uğramak. 2. Her türlü yenilmek.
* Yarlık: 1. Ferman. 2. Sevgililik.
* Yar : 1. Sevgili. 2. Uçurum.