DÖNDÜM BEN
Hüzünler doluyor şu yüreğime
Rüzgarla savrulmuş küle döndüm ben Acılar çöktü hep şu bedenime Artık konuşmayan dile döndüm ben Yapraklarım düştü bir,bir yerlere Dertlerim dolaştı dilden dillere Benzedim sararmış solmuş güllere Yeşillik olmayan çöle döndüm ben Güzel bir Dünyadan uzak yaşarım Hüzün dolar keder dolar taşarım Yolumu bulamaz oldum şaşarım Kurumuş yok olmuş göle döndüm ben Yönümü kaybettim gidem nereye Okyanuslar iken,döndüm dereye Kalbimi kaptırdım ben cendereye Yangınlardan kalan küle döndüm ben Bahçede çiçektim güzeldi rengim Şimdi tanınmıyor soldu şu benzim Kendimi bırakıp,mecnuna döndüm Bahçelerde solan güle döndüm ben Taşmış ırmaklardan bir damla suyum Değişmez neyleyim benim bu huyum Yanarım, biterim sesimi duyun Yönünü kaybetmiş sele döndüm ben Herkes tanır iken selam verirken, Hal hatır sormaya bana gelirken, İsteyene istediğin verirken, Şimdi tanınmayan ele döndüm ben Şu sıcak Dünyamda ışık olurdum Sevip sevilene maşuk olurdum Bütün iyiliğe aşık olurdum Kendini kaybetmiş yele döndüm ben Ayhan Kocabay 16 Eylül 2017 |
kıyamayan ama yinede uyaran bir tutam hasret dile gelen,
Yüregine saglık güzel kalem..Tebriklerimle..Huzur verdi mısralarınız,..var olun sag olun..
Facebook,sayfamda paylaştım..Çok teşekkür ederim...
MERAL TICE tarafından 9/19/2017 2:33:58 PM zamanında düzenlenmiştir.