Katran gecelerde arardım gözlerini
Hayal ederdim ahenkliğinle ötüşen saçlarını
Ah o gözlerin derdim kendi kendime
Seni beklerdim seni özlerdim hep
Seni doyasıya yaşamak seni doyasıya
Yaşatmak isterdim insani bedende

Seni beklerken çiğler düşerdi saçlarıma
Karanlığın yüz tuttuğu beyhude yılların
Zamanında hatırlardım birçok şeyi
Seni senden çok mesela

Hayata çelme değil sarılmak istedim hep
Sen diye olursun diye bir ömür boyu
Hayal olarak olarak kaldın benliğim de
Tükenmiyorsun da şifası nerede

Perişanlığın iç yüzünü paylaşmıştık
Tıpkı kuru ekmeği paylaştığımız gibi
Hatırlıyor musun aynı şeyi söylerdim hep
Basit cümleler di Kulak bayram mahayetin de
Sevindirdi ah o gözlerin derdim soluksuz
Kalp atışlarım adres sormadı
zorlardı kendimden geçerdim bilinçsizce

Vücudumun dili olsa inan haykırırdı
Olmadığın günleri şikâyet ederdi
Rabbime neredesin ben hala
aynı kışı yaşıyorum tek gözlü tenha odamda
Karanlık sana hasret yıldızlar sana hasret
Yalnız kalışım ise her gün o gözlerine
Hasret ah o gözlerin ah o saçların.


İbrahim KANDAMAR
10.10.2007