Yolunu Yordamını
Namussuz yapar olmuş namusun edebiyatını,
Edepsiz öğretir olmuş adabın yordamını, Yolsuzlar yazar olmuş davaların kitabını, Seveyim öyle adamların yolunu yordamını, Ne aile ne dost kalmış hepsi olmuş anı, Yeryüzünü sulayan bu kan Habil’in kanı, Her insanın varsa bir de katil yanı, Seveyim öyle insanların yolunu yordamını, Yalnız adam diyorlarmış çatıktır hep kaşı, Diktir asla eğilmez bu Tatar’ın başı, Emir veriyorlarmış godaman sırtı kaşı, Seveyim öyle emirlerin yolunu yordamını. |