VEDA
Bir yudum aşk şerbetin içtim, zehir oldu
Ruhum yoruldu, bedenim yavaştan soldu Tövbem olsun bir daha bakamam tadına Korkum; dayanamam, rasgelirsem adına Bir gönle iki sevda sığmazdı, başardım Bir senin için bir ülküm için yaşardım Zorlandım, horlandım, yoruldum da yılmadım Senden başkasında bir an karar kılmadım Gittiğinde bir başıma koyarak beni Suçlandım, yargıladım o gece kendimi Kalemimi kırdım, yine akladım seni Suçum seni sevmekti, aşmıştım bendimi Son olsun bu cümleler, son olsun bu sözler Görmeyecek baksa da etrafa bu gözler Yandıkça yanacak sönmeyecek bu beden Girdim işte bir mezara, hem de ölmeden |