Gel Benim Yaramı Sar da GöreyimAşkına yandığım madem tabipsin Gel benim yaramı sar da göreyim Sözüne bakınca haktan habipsin Gel Benim Yaramı Sar da Göreyim Ellerin ağzından düşen kelamı Neyleyim uzaktan gelen selamı Derde devamısın yoksa belamı Gel Benim Yaramı Sar da Göreyim Seyrine düşmeden sağla, solların Rüzgârlara verip tozsa yolların Varsa ayakların boşsa kolların Gel Benim Yaramı Sar da Göreyim Değilmişsin gibi beni kahreden Karşıma çıkıpta sormadan neden Gözlerime bakıp hiç düşünmeden Gel Benim Yaramı Sar da Göreyim Yaşayıp giderken ben bir biçimde Ne evet, ne hayır, ne de niçin de Eyer onurluysan bir ev içinde Gel Benim Yaramı Sar da Göreyim Murat Demir |