AYYAŞ
Gün olur ayyaşlar görürüm,
Kimsesiz sokak aralarında.. Sefilliğin bini bir para, Mekân olur parklar onlara.. Tosbağa gibiler kardeşim, Nerde akşam orda sabah.. Banklar yataksa, palto yastık.. Kir kokusu, ter kokusu, Kokunun pisi bu şarap kokusu.. Ana, karı, çoluk, çocuk, Vardır elbet bir zamanlar.. Ev, bark, iş ve sermaye de, Kediye yüklenmiş nafile.. Çekince şarabı, Dünya durak olmuş, Dostunda kalmamış ey ayyaş! Sana da yazık, topluma da.. Cemay26-17.06.1992 |