KARA HAN
kara han
yolum düştü gece vaktı bir hana vardım kapısına, çaldım,açan olmadı, döndüm sag yönüme gittim arkaya, aglayan taşlar gördüm, ben, görmediler. oturdum kapısına, kırık taşına, lambası yanmıyan bir yaşlı sanki. döndüm sol yanından arka bahçeye, yollarda inleyen çiçekler gördüm. rüzgarda sallanan kırık kapısı, sanki yoklugun ölüm çalgısı, anladım ki daha gelenler olacak, tıpkı gelip te gidenler.gibi. bunlarda muhakkak hep gidecekler. |
kapımızda kilit elimde asa
taş mahzenler soğuk olur unutma
bir iz bırakır bakır kampana