UNUTMAK MEVSİMLERİ
Soluğu tutulmuş anlarında bul beni,
Her nefesimde seni tuttuğum gibi.. Bembeyaz bir sayfa açıp kadere, simsiyah bir gecede, elimde sigaram, senin yokluğuna üfleyerek.. Kaçmak en son çare mi? sorarım; yıldızlar hala en parlak yerde mi? Mahkumun üzerinden hiç çıkmayan yeleği, Ve müebbet üstü demli çaylar, içinden geçen büklüm bulutlu nefesler, yenilmiş bir aşk hikayesi.. Savgın kavgaları tükenmiş ilhamın, sergüzeşt-i hayalidir; bir dirhem tütün daha, Yanıyorum damarlarımda.. Sonra içine işler olur, sabahın seheridir, Uyanırsın, yalnızsındır. Birden çalan zile koşarsın pijamalarınla.. Kimse yoktur ve bu kaçıncıdır. Bir daha yakarsın, bu "neden"dir.. Anlatırken yine yakalanmak derin aşk kuytularına.. Bir kez olsun sarılmak, mabedinin mahsun göğsüne, tatlı telaşlar içinde.. Ve neyin olsa verirsin, buruk unutmak mevsimlerinde.. yutkunursun, acır. Tükürürsün kan olur, imanın ve imdadın; Yalan olur, ziyan olur... |