dönüş dövüşkalbin çarpmadığına ölmezsin korkma ana damarlar izdiham kılcallara yönlendiriyor kadın toz duman gözleri uykulu atlar dizgilerinde sıralı ışıklar daha çocuklar çocukluklar uyuyacak hiç birini sevmemiş gibi şarkı el ve alem olan yolculuk yol markajına patinajına bakmadan yudumluyorsun dumanı bu gırtlak kabarması bu nezleli vaziyet akıl karpuzunu çatlatan su olan her şey su yeniden terleyen orada üşüyen önemsizlik klimalarını kapatıyor sözcüler susmayan yine o geveze kadın 0031 |