ANNE BEN GELDİMYorgundu bu kadar ‘özgürlükten’ Bir anne kucağı arıyordu, Ve bir baba desteği yaslanacak. Yorgundu nesneleşmek ten. Ezberletilmiş çaresizliğin tam da kucağına düşmüştü. Ne kalkabilirsin, ne rahat edebilirsin. Aşklarda bitmişti onun için. Hazlarda haz vermiyordu artık. Anne ben geldim diyordu çaresiz, Tedirgin ürkek ve titrek. Birazda gülümseyerek Anne ben geldim! Anne şaşkın Sarılmasını erteleyerek, Gözlerini kaçırıp Zihnindeki binbir karmaşayı düzene koyma gayreti Ve geri dönüşe hayreti… … Fırtınanın kopardığı daldasın Kelebeğin kanadındasın Bilmem hangi çıkmaz yoldasın Uçma dedim uçtun, Kaçma dedim kaçtın. Gökyüzü hep böyle mavi, Yıldızlar hep parlak mı kalacak sandın. Hayat kendine ulaşmak için yapılan uzun bir yolculuk. Sense bir yolcu. Kendinden uzak ne varsa oraya uçtun. Hayatım parçalı bulutlu geçti hep, Parlak bir güneş, Ve dolunay göremedim. Bir gidişin yıktı bizi bir dönüşün. Şimdi abin gelecek, Baban işten dönecek. Ben yutkunurum lakin; Onlar ne diyecek! Oysa umudunson kapısındaydı. atardı kendini yardan aşağı çocuklar olmasaydı. Tir tir titriyordu, Bu ağustos sıcağında neden üşüyordu. Kapı ziliyse uzun uzun çalıyordu… … Baba ben geldim! Selahattin Cansız |
Çok Beğendim…
…………………. Saygı ve Selamlar..