MEHTAP DÜŞERDİ GECEDEN KALBİME
Zamanın meyhanesinin balkonunda içiyorum
Kirpiklerimden dökülüyor zamanın gözyaşları Akşam güneşi gelmiş meyhane masasına Ufkumuza yayılıyor efkârın kokusu Meltemler savuruyor sensizliği kalbime Öksüzlüğün kederli uykusuna dalarken Rüyalar eliyor özlemleri kalbin ıssızlığına Mehtaplı bahçelerde mahmur bakışlar Sürgünlük hatıralarım yayılıyor kalbime derinden Nergisli meyhanedeki özlemin serinliğinden Gençliğimin beyhude gülüşlerinde kalmışım Gözlerimden dökülüyor denizin bakışları Gönül mabedinin müjdesi meltemli sahiller Sanki yârin bakışları zamana yayılmış Nergisli meyhane balkonunda göğün renkleri Yitirmişim beyhude aşkların en özlemlisini Mehtap düşerdi geceden kalbime Zaman ağlıyor özlemin sessizliğiyle Akşam güneşleriyle açılırdım ufuklara Gurbet günlerimi saran beyhude aşklar Rüzgârın mahzun türkülerini dinliyorum Yelkenler efkârın mor aydınlığında dalgalanıyor Rüyanın kalbinden dökülen hıçkırıklarıyla Beyhude gülüşlerim dökülüyor çaresiz yüzümden Şimdi sürgün türkülerini dinlemek isterdim Gurbetin meyhanelerinde içerken seninle Lavanta mevsiminde gönlün yelkenleriyle Şafakta güneşin mahzun gülüşleriyle Sürgün mevsiminde eserken meltemler Denizin koynundan bulut kervanları geçiyor Meltemli meyhanede gecenin unutulan şarkısı Şefkat çocuksu gözyaşlarıyla ağlıyordu |
çok güzel eser üstadım