Renklerin ihaneti
Renklerin ihaneti
Mavi göktür göğün mavisine varılmaz Kan kırmızıdır lakin kırmızı kan değildir Sema görünürde göze, semaya varılmaz Öte ile beri arasında tek gerçek varlıktır Kendi renginde var oldukça her şey Dünya üstünde kurulur o güzel denge Renklerin alışımı da karışımıda güzeldir Ton seslerinde güzelleşir ressamın elinde Bir rengin üstüne çekebilirsin bir perde Perdesi çekilince olduğu gibi durur yerde Rengin kendini inkârı insanı düşürür derde Siyahı beyaz, sarıyı yeşil gördüğün yerde Düşün ve seyret bir gökkuşağı güzelliğini Yeryüzünde değiştirebilirsin tüm yasaları Yaratanın yasalarının sonsuzluğunda ölür Renklerin ihanetidir gökkuşağının dağılması Ahmet Coşkun |
Kimi elem kimi keder
Yüreğine sağlık