2
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
794
Okunma
Koptu tüm zincirler, halatlar koptu
Beynimin en ücra damarlarından
Bir vehim rüzgârı alnımdan öptü
Çıkamam ruhumun duvarlarından
Uçarım sanmıştım martılar gibi
Boyladım bir anda en derin dibi
İçimde tahafta sanki son nebi
Ders aldım evrenin rüzgarlarından
Çıkamadım kaldım işin içinden
Kurtulamadım ki çarkın dişinden
İnancım uğruna koştum peşinden
Gözyaşım akmakta pınarlarından
Selma Çanakçıoğlu
5.0
100% (3)