GÜLÇEHREM ( 2 )Şiirin hikayesini görmek için tıklayın GÜLÇEHREM şiirimin devamı ( 2 )
Ay’a çıkma sen dur der,gece sabaha döner Kıvılcım saçan güneş,şavkı görünce söner Karanlığı yok eder,ziyadaki o hüner. Hünerli yolum olur,Gülçehremin İZLERİ Hassas duygusal yürek,sanki ipek halıdır Endamı öyle şirin,baktım anzer balıdır. Duruşuna bakarsın,sanki şato–yalıdır. Yalıda nakış nakış,Gülçehre’min POZLARI. Yüzünde renk cümbüşü,papatyalar-nergisler. Şakayıklar-susenler,tahtı-tacını süsler. Nevruz çiçeği gibi,koynunda bahar besler. Besledikçe misk kokar,Gülçehre’min YAZLARI Itır çiçeği kokup,fıldır-fıldır döndürür. Ürkek bakışlı ceylan,yaban gülü andırır. Ateş çiçeği olup,hayranlıktan yandırır. Yanan yüreği harlar,Gülçehre’min KÖZLERİ. Gâhi gülerek bakıp,yan gözle işmar çakar Gahi kafaya takıp,mahsumca durup bakar Gâhi içime sızıp,bilmeden canım yakar. Yaktıkça bir hoş eder,Gülçehre’min NAZLARI ________//_______KURBAN SARCAN |
Yüreğine
Emeğine
Sağlık
Selam ve Saygılarımla.