Ucu yanık mektuplar gibi bakma
ucu yanık mektuplar gibi bakma
çok oldu unutalı sevdalı bir masalın iç çeken satırlarını ah ellerim üşüdü yüreğimi sıkarken çökmüş avurtlarından kül ki ne sular serpildi üstüne dokunsan közdü sildi ayak izlerini rüzgar ardından dingin satırlar kaldı tozlu raflarında aklımın bir ucunda sen ucu yanık mektuplar gibi bakma bilirsin okuduğumu bir daha okumam ben |
sen olamadığım için
dönüp okudum.