PÇadır tiyatrosundan arda kalan mahmurluk Şarlatan suskunluklar Tiryaki bedenlerin balmumu ızdırabı Gölgesine çığ düşmüş hatmi çiçeği Bir köşede kardelen direnci Zemheri yangınında esmerleşen elleriyle gömerken toprağa mecburen öğrendiği gerçeği Güneş’ten ışık içen bir çocuk Meçhule kaçınılmaz yolculuk Gözleri ati aydınlığı Yüreği billur Sırtındaki yükten değil , döşündeki dertten iki büklüm siması nur Bir gün genç , bir gün sabi Ağlamaktan gocunmayan erkek gözlerine bakmaya utanan kadın gibi halk tek yürek Yarım kaldı biliyorum Elvedasız bir veda Hıçkırıksız figan Tuzsuz aş Demsiz çay Bulutlu bir gecede dolunay Şafak vakti terkedilen vatan gibi.. Farzımuhal |
Tebessümle ve rahmetle...hatmi çiçeği deyince sen