16. SAFLIĞIN SENİN

indim alın çatından
topuklarına
yârim

indim peribacalarına
kalbinin

yüzünün anlamında
sıra sıraydı
-sezdim-
dayanıksız telâşlarla
dayanaksız kuşkular

deli poyraz, saçlarını dağıtmış
bir güzel tuttum
düzelttim onları

ıssızlığın gizlenmiş
gizlenmemiş ya yanıtsızlığın

yalnızlığın koydu bana
dayanamam, tımar ettim
yalnızlığını

bir ara doğrularak
gönül borcum var, dedin
hüzün bağlarının ezgilerine

duru güzelliklerdin âhir zamanda

kanasıya içtim
saflığını

(*): Eliz Edebiyat, Ocak 2014, Sayı 61

17. DİNLE!

a.
gözlerinden gidiyorum senin
dupduru begonyalar orda dururken

senin saçlarından gidiyorum
kaçak tütün sarısını andıran

boynundan gidiyorum senin
boynunun acemi ve acar hâlinden

senin göğsünden gidiyorum
bir dizi taşkınlıkla belirlediğim

ağzından gidiyorum senin
sevdanın ifâde edilemez yönünden
b.
sen şimdi son-yaz kıvâmındasın
elbette derin bir kırılmadasın
ayrılığa ayarlı nice gizdesin

sesimi keklik sesiyle harmanlayarak
güleç sabrından gidiyorum, dinle!

(*): Berfin Bahar, Şubat 2014, Sayı 192

18. KALDIM İŞTE

basbayağı kaldım işte
en cılız yaprağından darbelenmiş
fâilisürgünçiçeği’nin
güz ortasında

kahredici şarkılardı
sövgülerdi derin saygısızlıklar
duymak istemediniz
dünyanın çatlağında

vurdum kendimi
kendimden başkasını vurduğum zâten
görülmüş mü ki
yıkıntılarda

tüy derecesinde hafifmiş insan
ağırmış ki: çekitaşına benzer
iki yönü birbirine hizâladım habire
yarıldığımda

-anlamaya yeteneksiz biriyim ya, bilinir-
sözün karşılığı göçmüş yaşamdan
bana dalgalanmaklar, çökmekler kalmış
bu diyarlarda

(*): Körfez’de Edebiyat, Mart 2014, Sayı 6

19. PEKİ!

dediğin olsun:
alevlendir beni
hadi, tözlendir

eksiğini kapatma kırlangıcımın
dediğin olsun

bir kırgın ethos’um ben
episteme’siz

vicdan istasyonu’nda beklet kalbimi

dediğinin hâricinde de bir şeyler olsun

(*): Körfez’de Edebiyat, Mart 2014, Sayı 6

20. EY, AŞK!

insan kokuştu ve çürüdü doğa
nevrimiz döndü kan akışından
görmüyorsunuz

dört kitap ve elçileri tanrının
gökyüzünü içercesine uçan kartallar
ölümden bahsediyor
duymuyorsunuz

herkes kendi mağarasının devâsâ kovuğunda
akşam kızıllığına da hasretlenen yok
tecimevleri: sıkış-tepiş sanal aşklardan
bilmiyorsunuz

ey aşk: kadirimutlak duygular sığınağı!
örtün bizi, öfkemizden bir direniş toparla!
kalbimiz hurdahaştır, gözümüz ufuklarda

(*): Beşparmak, Ocak-Şubat 2014, Sayı 179