Bilinmez dertlerim gizlidir yaram
Yaşıyorum amma sen gel bana sor
Kabuk tutmaz oldu soyulmaz yaram
Deşıyorum amma sen gel bana sor

Yine ses vermedin benim çağrıma
Bir hasret sancisi düştü bağrıma
Çare bulamadım günül ağrıma
Şaşiyorum amma sen gel bana sor

Eser sam yelleri çürütür özüm
Dilim dar yetmiyor geçmezki sözüm
Şafaklara kadar yumulmaz gözüm 
Işıyorum amma sen gel bana sor

Hiç tadım kalmadı zehir gibiyim
Yatağına küsen nehir gibiyim
Kalesi yıkılan şehir gibiyim
Düşüyorum amma sen gel bana sor

Yansada içerim serindir dışım
Ömür baharımda güründü kışım
Bu sevda değilki vallahi hışım
Üşüyorum amma sen gel bana sor

Dünya’nın kahrını çok çekmiş adem
Benimde doluyor bu yolda vadem
Gönül yükün ömür çekermiş madem
Taşıyorum amma sen gel bana sor

Bir hicran yarası biraktın bana
Ne varsa çektim ben sevdadan yana
Ben sana mecburum yar anlasana
Yaşıyorum amma sen gel bana sor.

Hatice Şahin